مرکز آموزشی و درمانی علوی دانشگاه علوم پزشكي تبريز

بیماران حق دارند که انتظار داشته باشند، مراقبت از آن ها مطابق با بهترین شرایط و استاندارد ها و براساس آخرین شواهد علمی وبالینی باشد .ما همیشه در معرض دامنه وسیعی از موارد خطر زا هستیم و قسمت زیادی از وقتمان را در تلاش برای اجتناب از تصادف ، جراحت و یا حوادث ناخوشایند بسر می بریم. پیش بینی حوادث و خطرات و کاهش احتمال بروز آن ها در واقع همان مدیریت خطر است.ارزیابی حوادث نه به عنوان پیداکردن مقصر و اعمال تنبیه و سرزنش است بلکه امکان یادگیری، تشخیص و درمان یک مشکل عمده را در طراحی و کارکرد سیستم سلامت، نشان می دهد.این شیوه، روش‌هائی برای جلوگیری از وقوع حوادث، بازبینی و ارزیابی نظام مند حوادث به وقوع پیوسته و همچنین روش‌هائی برای کنترل خطرات و کاهش احتمال بروز خطاها و خطرات ناشی از آن ها ارائه می شود. هدف اصلی مدیریت خطر کاهش احتمال آسیب دیدگی بیمار و کارکنان است. یعنی شیوه هایی از عملکرد را معرفی می کند که احتمال آسیب دیدن بیمار و پرسنل با آن کاهش می یابد.درحقیقت این شیوه موارد زیر را مورد بررسی قرار می دهد.

•          کاهش ریسک بالینی
•          پایش شکایات از نظر بررسی بروز خطر و ریسک
•          سیستم های گزارش دهی
•          سلامت و ایمنی بیماران و کارکنان
•          جلوگیری از رویدادهای نامطلوب
•          بنابراین سازمان بهداشت جهانی 9 راه حل ایمنی بیمار را به عنوان ابزاری برای کاهش میزان بروز خطا در بیمارستان ها سراسر دنیا پیشنهاد نموده است  .

1. توجه به داروهای با نام و تلفظ مشابه جهت جلوگیری از خطای دارویی

2. توجه به مشخصات فردی بیمار جهت جلوگیری از خطا

3. ارتباط موثر در زمان تحویل بیمار

4. انجام پروسیجر صحیح در محل صحیح بدن بیمار

5. کنترل غلظت محلول های الکترولیت

6.  اطمینان از صحت دارو درمانی در مراحل انتقالی ارایه خدمات

7.  اجتناب ازاتصالات نادرست سوند و لوله ها

8. استفاده صرفا یکباره از وسایل تزریقات

9. بهبود بهداشت دست برای جلوگیری از عفونت مرتبط با مراقبت های سلامتی